آفتاب صبح؛ میز نقد - پرویز محمدی
ایده‌های بلند نظرانه و انتظارات فوق‌العادۀ نمایندگان همدان و تاثیر اظهارات ایشان در جلسۀ شورا همۀ اعضا به‌ویژه رییس محترم را تحت تاثیر خود قرار داد به گونه‌ای که حقیر - که در جلسه حضور داشتم - اطمینان حاصل کردم گزینه‌های چهارگانۀ مطرح هیچ‌کدام توان بر آورده ساختن آن انتظارات را ندارند و اعضای شورا برای انتخابی بهتر تصمیم خود را به تعویق خواهند انداخت
.
نگارنده، پیش‌تر و در یادداشتی کوتاه نظر خود را خطاب به اعضای شورای شهر ابراز داشته و شفاف بیان کردم اگر خواهان تحول هستید در انتخاب شهردار برای همدان دنبال نیروهای بومی نباشید و سراغ افراد توانمندی بروید که سابقۀ ایجاد تحول در شهرهای بزرگ از جمله مشهد، تهران، تبریز و اصفهان را دارند.
اگر بخواهیم کمی شفاف و بی‌پرده سخن بگوییم؛ باید گفت ما در شهری زیست داریم که متاسفانه خصائص بارزِ محافظه‌کاری - تنگ نظری و نداشتن جسارت در تصمیم‌گیری به‌عنوان سه خصلت شاخص در میان مردم همدان و به تبع مدیران بومی نهادینه شده و از این روی مدیران مطرح بومی - که جملگی از دوستان نزدیک بنده بوده و حقیر ارادت ویژه به ایشان دارم - در بهترین حالت خواهند توانست وضعیت فعلی شهر را که اصلاً مطلوب نیست حفظ کرده و ایجاد تحول در توان‌شان نیست.
شما به تحولاتی که در زمان شهرداری آقای مهندس پژمان در شهر مشهد، یا به اتفاقاتی که در زمان صدارت قالیباف در شهر تهران رخ داده بنگرید، هیچ چیز جز جسارت، شجاعت و نترسیدن از نهادهای نظارتی و البته کار بلد‌بودن نمیتواند چنین پیشرفتی را در توسعۀ شهری باعث شود.
حقیر از نزدیک شاهد برخی تصمیم‌گیری‌های دکتر قالیباف در شهرداری تهران بوده‌ام که چگونه بدون توجه به حساسیت‌هایی که نسبت به نظارت سازمان‌هایی مثل بازرسی اطلاعات دیوان محاسبات و حتی دستگاه قضایی وجود دارد با شجاعت و قاطعیت تصمیم گرفته و با پذیرش تمام مسئولیت‌ها ی مترتب دستور اجرا داده است، که اتفاقاً شائبۀ غیر‌قانونی بودن آن دستور خاص هم وجود داشته است.
مدیر یا شهرداری که دستش موقع صدور دستور از ترس نهادهای نظارتی بلرزد و «نه» گفتنِ راحت را به «بله» گویی همراه با ریسک ترجیح دهد هیچ‌وقت نخواهد توانست در شهر همدان تحول ایجاد کند.
متاسفانه مدیران بومی همدان در تصمیم‌گیری‌های‌شان، با بدبینی تمام ۱۵ سال آینده را پیش‌بینی و از واهمۀ اینکه مبادا در مورد این تصمیم از ما حتی سوالی بشود، صورت مسئله را پاک کرده، خیال راحت را به درد سرهای احتمالی آینده و رفت و آمد به نهادهای نطارتی و دستگاه قضایی ترجیح می‌دهند .
از آن سو، متاسفانه عملکرد تنگ‌نظرانه و احتیاط بر‌انگیز این نهادها نیز در استان ما مزید بر این علل گشته و گیر‌دادن‌های بی‌دلیل و پرونده‌سازی‌های بی‌مورد هم بهانه‌ای شده تا مدیران بومی دست به عصاتر حرکت کرده و عقب‌ماندگی و عدم توسعۀافتگی شهر و استان را باعث شوند.
بد نیست گفته شود در همان جلسۀ روز علنی روز دوشنبه شورای شهر که با حضور نمایندگان مجلس برگزار بود اعلام شد؛ ساعت ۱۰ صبح تعدادی از اعضای شورا باید در دادگاه حاضر شوند و خواستار پایان زود هنگام جلسه بودند که وقتی دلیل این حضور در دادگاه را از رییس جلسه پرسیدمموضوعی بسیار بسیار پیش پا افتاده را مطرح و گله‌مندانه اظهار داشت که اعضای شورا و مدیران شهری باید اوقات زیادی را صرف رفت و آمد به دادگاه و بازرسی و ... کنند.
روی سخن در این بخش از این یادداشت که مطول هم شد با مدیران دستگاه‌های نظارتی و قضایی است که متاسفانه عملکرد آن‌ها نیز در عقب‌ماندگی شهر و استان همدان بی‌تاثیر نبوده است.
نگارنده به لحاظ فعالیت‌هایی که هم در میدان تولید و اقتصاد و هم در عرصۀ فرهنگ داشته و دارم و از قضا شروع فعالیتی جدید در یکی از استان‌های همجوار را نیز تجربه کرده‌ام، تفاوت ۱۸۰ درجه‌ای نگاه‌ها به فعالین اقتصادی را عیناً تجربه نموده و شاهد بوده‌ام رفتارهایی که در استان همسایه حمایت از سرمایه‌گذار و کار آفرین تعریف شده و به‌جد دنبال می‌شود در همدان، رانت‌خواری و سواستفاده تعریف شده و مستوجب تشکیل پرونده و بگیر و ببند شناخته می شود.
اگر خواهان تحول هستیم، هم باید مدیران جسور باشند هم دستگاه‌های نطارتی باید تسامح و تساهل را پیشه کنند. همین !