مراسم اختتامیه یازدهمین جشنواره موسیقی نواحی ایران در سالن خواجه نصیر شهر کرمان با حضور سیدمحمدمجتبی حسینی معاون هنری وزارت ارشاد، محمدرضا علیزاده مدیرکل ارشاد استان کرمان، علی ترابی مدیرکل دفتر موسیقی، علی ثابت‌نیا مدیرعامل انجمن موسیقی ایران و احمد صدری دبیر جشنواره برگزار شد.
مراسم اختتامیه پس از تلاوت قرآن و سرود جمهوری اسلامی ایران با روی صحنه آمدن گروه اساتید متشکل از استادان موسیقی اقوام ایران شروع شد که هر یک روی صحنه چند دقیقه‌ای به اجرای موسیقی نواحی منطقه خود پرداختند.
در ادامه محمدرضا علیزاده مدیرکل ارشاد استان کرمان روی سن دعوت شد و ضمن خیر مقدم به حضار گفت: ان‌شاالله بتوانیم در سال‌های آینده کمی و کاستی را برطرف کنیم. جشنواره امسال ٢٠٠ مهمان از اقصی نقاط ایران داشت از ٢١ استان که شاهد شور و نشاط بیشتر در کرمان بودیم.
وی افزود: امسال با تلاش آقای صدری شاهد برگزاری نمایشگاه ساز در حاشیه این جشنواره بودیم، همچنین با کمک دوستان در صندوق اعتباری هنر مسئله بیمه هنرمندان نیز مرتفع شد. علاوه بر این، یکی دیگر از اتفاقات خوب و مهم در این جشنواره افتتاح نقارخانه بازار پس از سال‌ها بود که ان‌شاالله با همکاری مدیران تداوم داشته باشد.
مدیرکل ارشاد استان کرمان پس از پایان سخنرانی خود پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را برای حاضرین قرائت کرد.
متن پیام بدین شرح بود:
«ایران امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند حضور گشایش‌گر فرهنگ و هنر و کارکرد تأثیرگذار جلوه‌‌هایی از این گستره است که ریشه‌‌های دیرین و پیوندهای عمیق و ناگسستنی با هویت اجتماعی و قومی مردم دارند.
سهم ویژه‌ای از این حضور را موسیقی نواحی سرزمین‌مان برعهده دارد. هنری آمیخته با حکمت، فرزانگی، صلح آراستگی و شادکامی از سرشار از نغمه و نکته، با تاری از اصالت و دیرینگی و پودی از زیبایی، معرفت و صمیمیت که حقیقت افسانه‌وار خود را از پس قرن‌‌های متمادی به امروز رسانده و پرده در پرده، فرهنگ شفاهی و میراث هنری ایران زمین را با حنجره‌ها و سرپنجه‌های توانمند خنیاگران روایت می‌کند.
بی‌‌تردید شناخت دقیق و کارکرد بی‌‌بدیل این هنر ماندگار و مطالعه فرصت‌‌ها و تهدیدهای پیرامونی آن ضرورتی گریزناپذیر است تا با حفظ شایسته دیروز، فردای هویت‌مدار ما را ضمانت بخشد.
جشنواره موسیقی نواحی ایران با واژگان سرشار از حماسه و عشق آراسته و در متن این گونه‌ی موسیقایی، حضور مستدام و پررنگ داشته و در مسیر کمال و پویایی فرهنگ بومی این مردم، به سربلندی و طراوت ایستاده است.
برگزاری این رویداد ارزشمند در کهن دیار کرمان، آمیخته به شعر بومی و الحان موسیقی مبتنی بر فرهنگ اصیل قومی هر منطقه، تأکیدی مضاعف به ضرورت‌‌ها و نیازهای پیش روی دارد تا تجربه تازه‌تر، مفیدتر و سازنده‌تری به کارنامه روشن برگزاری جشنواره‌های موسیقی نواحی کشور بیفزاید.
تلاش خالصانه دست‌اندرکاران این رویداد هویت‌بخش و انسجام‌آفرین را ارج نهاده و از حضور گرم هنرمندان این سرزمین کهن در جشنواره یازدهم صمیمانه سپاسگزارم.»
سپس کلیپی گزیده از این جشنواره و بخش‌های مختلف آن به نمایش درآمد. در ادامه حمید ملانوری معاون سیاسی امنیتی استاندار کرمان نیز گفت: کرمان نیازمند فضای شادی و نشاط است و این جشنواره واقعه مهمی بود که توانست در این مدت کوتاه این نیاز را برآورده کند.
وی افزود: استان کرمان دارای پهناوری و وسعت زیادی است و در بخش فرهنگ و هنر نیز به همین شکل دارای ظرفیت خوبی است. هنرمندان نام‌آشنا در زمینه‌های مختلف خوب درخشیده و آوازه خوب برای کرمان به ارمغان آوردند. فکر می‌کنم نام جشنواره موسیقی نواحی کرمان باعث افتخار برای کرمان است. امید است وزیر ارشاد و آقای حسینی دستور برگزاری دبیرخانه دائمی را در این شهر بدهند.
او ادامه داد: در حقیقت در اجرای زیبای هنرمندان برجسته در ابتدای برنامه همه گویای فرهنگ اصیل ما بود که همه این روزها برای انتقال به نسل آینده به دنبالش می‌گردیم.
اجرای گروه میسان بخش بعدی این برنامه بود.احمد صدری دیگر سخنران برنامه بعد از اجرای گروه خوزستانی گفت: امیدوارم بتوانیم با برنامه‌ریزی منسجم در خدمت اهالی هنر در داخل و خارج از کشور باشیم. از کارهای خوب هنرمندان حیرت‌زده شدم، باوجود اینکه گفته می‌شد این موسیقی مرده و حیات ندارد اما این جشنواره ثابت کرد که این‌طور نیست.
بعد از صبحت‌های دبیر جشنواره، بیانیه ستاد جشنواره توسط فریبرز رستمی پژوهشگر موسیقی نواحی قرائت شد. اجرای گروه «دیو سالار» از استان مازندران بخش بعدی برنامه بود. بعد از اجرای گروه مازنی، از معاون امور هنری وزارت ارشاد برای سخنرانی به روی صحنه دعوت شد.
سیدمحمد مجتبی حسینی در این مراسم گفت: شاید نخستین تعریف از موسیقی تعبیر مکرری است که می‌گوید: آن هنگام که زبان از بیان احساسات باز می‌ماند موسیقی آغاز می‌شود. انسان در گذر عمر خود غم، عشق و امید و بیم و اندوه و سایر حالات حسی را تجربه می‌کند، و عواطف آدمی آنگاه از بیان زبانی خارج می‌شود و نیازمند زبانی خواهد بود که ژرفای بیشتر، اقتضائات ناب انسانی‌اش فراتر از حدود کلمات و عبارات باشد. اما اگر حس و حالی ورای عواطف شخصی باشد و حس مشترک میان اجتماعی از انسان‌ها، بیان آن چگونه خواهد بود؟
وی افزود: چگونه می‌توان شور و عشق و اندوه شادمانی قومی را به زبان بی‌زمان نغمه‌ها بازگفت و آن را از کران‌مندی گذر داد؟ نغمه‌هایی که بیانگر احساسات، عواطف، و حالات جمعی می‌شوند ناگزیر با آیین‌ها گره می‌خورند و در بستر تاریخ شکلی می‌یابند و سرمایه سترگی می‌شوند.
او ادامه داد: سرمایه‌ای که وجوه و ظرایف بسیار دارد، اینگونه نغمه‌ها را به قراری مشترک موسیقی مقامی و نواحی می‌خوانیم، یکی از وجوه آیین‌مندی موسیقی نواحی است، نغمه‌ها هرکدام روایتی هستند از انسان، و زندگی، آدمی و طبیعت، ما و جهان پهناوری که در اطراف‌مان می‌بینیم را و این‌همه با رسوم و روش‌ها و آداب پیوند دارد و در تمامی حیات گویی همزاد ماست. سور و سوگ، طرب و طاعت، بر مدار و قراری استوارند چنان که شادی و شادمانی‌اش هیچ‌وقت از چارچوب شناخت قدر انسان و مرتبه عالی او خارج نمی‌شود و در غمناکی‌اش همچنین، آنچنان عواطف انسانی در لایه‌های عمیق موسیقی نواحی ممزوج شده که در شادیانه‌ها رگه‌ای از اندوه فراق و در غمگنانه‌ها نور امید، توکل کوشش هویداست.
حسینی همچنین گفت: مانند کویری که در عین تفدیدگی و حرور به روشنایی کاریز گلستان می‌شود، این صفت ما را به ویژگی دیگری رهنمون می‌شود و آن خاصیت آیینگی است. موسیقی نواحی با قدیمی‌ترین نغمه‌ها و به واسطه توامانی‌اش با اقوام و اقلیم‌های رنگارنگ ایران‌زمین آیینه‌ای است که می‌توانیم در آن تصویر بی‌دریغ و دروغی را مشاهده کنیم، از بلندای تاریخ و از تمامی جغرافیای وطن و این امکان ارمغان کمی نیست برای شناخت فرهنگی که از آن برآمده‌ایم و به قرن‌ها بالیده‌ایم.
او تأکید کرد: جهان جایگاه شناختن و آموختن است و به آسانی پیداست که نیاموختگان و نشناختگان بهره‌ای جز حرمان و هجران نخواهند اندوخت. ملت سرافراز، رشید و متدین ایران باتجربه عمر سرزمین خود و با امید به فرداها به درستی می‌دانند که سرمایه ثمین‌شان شناخت میراث راستین نیاکانشان خواهد بود. خاصه میراثی که نمود خرد، احساسات و آنات جمعی است. معروف است این نکته حکمت‌آمیز که آینده از آن ملتی است که گذشته خود را بشناسد. گنجینه شنیداری موسیقی نواحی افزون بر تمام صفات پیش گفته در جهان نو که قدر تفاوت رنگ‌های رنگین کمان را شناخته و فرهنگ‌های مختلف را منبع الهام و مصدر نوآوری می‌داند، داشته کم‌نظیری است.
حسینی ادامه داد: موسیقی نواحی آیینه روشنی برای تماشا و گفتگوست. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این دوره یکی از وجوه همت خود را روی موسیقی اصیل و الهام‌بخش نواحی می‌داند و برای ارتقا بیشتر و توجه کامل‌تر و برنامه‌ریزی‌های کلان می‌کوشد. موسیقی نواحی در طرح آمایش هنر ایران و در ساماندهی رویدادها جایگاه ویژه دارد که امیدواریم به همت و حمیت استادان برجسته و مدیران کاردان عرصه موسیقی به جایگاه شایسته خود برسد.
معاون وزیر در پایان نیز گفت: در پایان عرایضم از آقایان علی ترابی، علی ثابت‌نیا و احمد صدری برای کوشش‌هایی که داشته‌اند ممنونم و از آنها می‌خواهم از همین امشب کار جشنواره ۹۸ را آغاز کنند و مانند جشنواره موسیقی فجر طی ماه‌های آینده تدوین آیین‌نامه جشنواره موسیقی نواحی را با بهره‌مندی از آراء تمامی کارشناسان این حوزه داشته باشند.
سپس در ادامه مراسم از آقایان حسینی، ملانوری، علیزاده برای تجلیل از کهنسال و کم‌سن‌ترین هنرمند به روی صحنه دعوت شد. انیدوست فلاحتی از ایلام به عنوان پیشکسوت موسیقی نواحی و حسن عیسی‌پور هنرمند جوان ١۶ ساله مورد تقدیر به صورت نمادین قرار گرفتند. همچنین از تمامی اعضای شرکت‌کننده در این جشنواره با لوح سپاس و جوایز نقدی تقدیر و تشکر شد. اجرای دف‌نوازی منطقه کردستان پایان‌بخش مراسم اختتامیه یازدهمین جشنواره موسیقی نواحی ایران بود.
