در روز نخست امیرشهاب رضویان کارگردان سینما اجرای برنامه را برعهده داشت و چهرههای نامآشنای فرهنگ و هنر همدان و ایران رنگ و بوی ویژهای به این معاشرت فرهنگی داده بودند.

پس از نقالی نسترن خالقی یکی از بانوان جوان همدانی، دکتر ابراهیم خدایار رئیس انجمن علمی نقد ادبی و رایزن فرهنگی سابق ایران در تاجیکستان نخستین سخنران این مراسم بود. وی با اشاره به اینکه ما باید به «ایران فرهنگی» بپردازیم و آن را مهم بپنداریم گفت: اگر به جای جای ایران زمین نگاه کنیم میتوانیم با چشماندازهای متنوعی از نگاه شاعرانۀ ساکنان این سرزمین متنوع نسبت به زبان فارسی و نسبت به شعر فارسی در شکلدهی و نقشش به شکلدهی تمدن جهانی آشنا شویم.

دکتر خدایار ادامه داد: روایت مترجمان فارسی ماورالنهری قرآن کریم – اولین ترجمه به زبان فارسی – از محمدبن جریر طبری که در سده سوم در شهر بخارا میزیست توانسته در یک قاب اسطورهای و شاعران سرنوشت همۀ ایرانیان را به ابدیت پیوند دهد.
او با محوریت قرار دادن این اثر و بیان نمونههایی نشان میدهد که زبان پارسی چقدر در شکلدهی تمدن در ایران فرهنگی موثر بوده است.
افشین شاهرودی داور جایزه و یکی از چهرههای شاخص در حوزه شعر و عکاس کشور هم در این مراسم گفت: من ابتدا تشکر میکنم از دوستانی که این جایزه را با این حجم کار ترتیب داده و به اینجا رساندند. امید دارم در سالهای آینده هم به این شکل برگزار شود.
وی ادامه داد: من مشترکاتی بین عکس و شعر دارم و در این دو زمینه مسابقات فراوانی را داوری کردهام؛ هر چه از سالهای پیش به زمان حال میرسم پرکاری زیادی را در این دو عرصه میبینم اما متاسفانه کارهای کیفی کم میبینم.
داور جایزه کتاب سال الوند افزود: زمانی که داشتم این دوره آثار جایزه را داوری میکردم دیدم بین عکاسی و شعر دوباره همان اتفاقات افتاده یعنی حجم زیاد است اما کیفیت به اندازۀ حجم کار نیست. همانطور که سهولت تکنولوژی دیجیتال به عکاسی – به این معنا که دست همه دوربین است – ضربه زده، شعر هم به این شکل شده است. شاید هم به خاطر شبکههای اجتماعی و اینترنت است؛ این را باید جامعهشناسها بررسی کنند.
وی در پایان گفت: نسلی که شکل گرفته، به اندازۀ نسل گذشته دانش و سواد و ... ندارد اما ادعای فراوانی دارد.
پس از اجرای موسیقی توسط کاظم مرادی و همسرش – فریدونی - علیرضا بهرامی – داور جایزه کتاب سال الوند و دبیر جایزه کتاب سال شعر خبرنگاران- هم به جایگاه رفت و گفت: در چند سال اخیر یک فرایند اجتماعی – فرهنگی در همدان به وجود آمده که افتخار آنها مهاجرت نیست، مهاجرت برایش ضد ارزش است، این جریان شکل گرفته، تلفیقی است بین نگاه مدرن داشتن و توجه به زیرساختهای سنتی. من در این چند سفر اخیر فرهنگی به همدان این را دیده و حس کردهام.
