بخش مهم ناکامی شهردار خلبان تهران گردن شورای شهریهاست. آنان به خیال خود به قالیباف کمک کردهاند اما در حقیقت به او ظلم شده است. اساس و فلسفه وجودی نهادی چون شورای شهر مثل مجلس برای نظارت است.
به گزارش آفتاب صبح و به نقل از آفتاب یزد، اگر نظارت را از این نهاد بگیریم دیگر حرفی برای گفتن ندارد و تبدیل میشود به یک گعده دوستانه!
شورای شهر فعلی نیز که در روزهای پایانی خود قرار دارد دقیقا گعده بود البته نه از نوع دوستانه آن. چرا که برخی اوقات به جای خنده و مزاح -علی الخصوص این اواخر- دعواهای سخت سیاسی درمیگرفت و اعضا تا آستانه درگیری فیزیکی پیش میرفتند.
البته از حق نباید گذشت. یک الی دو نفر از اعضای فعلی شورای شهر غم مردم را داشتند و به حق نظارت قانونی را اعمال میکردند. لیکن جملگی این شورا در نظارت مردود بود. برخی اوقات کورسوهای امیدی شکل می گرفت اما خیلی سریع دستهای مرئی و نامرئی وارد میدان می شدند و آن تحرکات امیدبخش در نطفه خفه میشدند. بنابراین از این نظر هم احمدینژاد و قالیباف شباهت دارند. رئیس جمهور اسبق با نمایندگانی روبرو بود که به وکیل الدوله بودن خود مینازیدند و به آن افتخار میکردند و قالیباف نیز با اعضای شورای شهری کار میکرد که برگرداندن رای شان آنچنان سخت نبود