مریم اطیابی
اینک ۱۸ تیرماه خبر می‌رسد که پژوهشکده باستان‌شناسی مجوز کاوش نجات بخشی را صادر کرده است.
اهواز محوطه‌های مختلفی از هرمز اردشیر، کوهسار تامحوطه‌های باستانی آسیه آباد، هفت پیران (چنیبه)، چمبه، مراونه دارد که هیچ کدام اوضاع مناسبی ندارند.
اکنون برخی از دغدغه‌مندان حوزه میراث فرهنگی معتقدندصرفا کاوش محوطه جدید کشف شده دردی را دوا نمی‌کند.آن منطقه پر از سایت‌های تاریخی از ادوار مختلف ساسانی و اشکانی است اما اوضاع حفاطت هیچکدام قابل دفاع نیست.
این عده پیشنهاد می‌کنند پژوهشگاه و اداره کل میراث فرهنگی خوزستان فعلا از محوطه حفاظت کنند تا بعد مشخص بشود نیاز به کاوش هست یا نه و مشخص شود گستره سایت چقدر است و‌گرنه داستان جوبجی و کاوش‌هایش و روی زمین ماندن یافته‌ها تکرار می‌شود.
از سویی برخی دیگر از کارشناسان معتقدند این دسته از کارها در حوزه مسئولیت اداره کل میراث فرهنگی استان است و آنها باید در صورت ضرورت به پژوهشگاه درخواست صدور مجوز کاوش نجات بخشی بدهند. و اداره کل اینقدر پرسنل حفاظتی ندارد که شبانه‌روز از یک سایت حفاظت کند تا در وقت مقتضی کاوش شود.
اینک پژوهشگاه میراث فرهنگی با توجه به وضعیت منطقه و‌نمایان شدن چند گور و داده‌های آن با درخواست کاوش باستان‌شناسی موافقت کرده است.
اما برخی دلنگرانند که مساله به صرف زدن چند ترانشه و‌گرفتن مبالغی به عنوان هزینه کاوش تقلیل نیابد و داستان به اینجا ختم نشود که باعبور لوله به شرط چند ترانشه موافقت شود.
آنها خواستار حضور گروه باستان‌شناس متخصص حوزه اشکانی، کاوش صحیح ، ثبت ملی و تعیین عرصه و‌حریم برای این اثر هستند و یادآور می‌شوند هر چقدر به یافته‌های باستان‌شناسی اهواز توجه بیشتری شود موقعیت تاریخی اهواز و خوزستان مستحکم‌تر می‌شود. و سند کامل‌تری برای شکل‌گیری تاریخ و تمدن در شمال کرانه خلیج‌فارس به همگان ارائه می‌شود.