بشقاب پرنده
اولین فیلم کوتاه خود را وقتی که ۱۴ ساله بود به همراه یکی از دوستان نزدیک‌اش، محمدمهدی خانلر به اسم بشقاب پرنده ساخت.
فیلم درباره رو به رو شدن کره زمین با خطر نابودی توسط موجوداتی ناشناخته بود که به زمین آمده‌اند، بودجه‌ای که داشت صفر تومان بود و به همین خاطر، فیلم با موبایل ساخته و حتی تدوین و صداگذاری نیز شد.
حمله به زمین
دومین فیلم کوتاه خود را در ۱۵ سالگی ساخت، با عنوان حمله به زمین که نسخه دوم و ادامه بشقاب پرنده و هم‌کاری بعدی‌اش با محمدمهدی خانلر است. تمام شدن پروسه فیلم‌برداری هم‌زمان شد با خریدن کامپویتر توسط پدرش، به همین خاطر مراحل منتاژ فیلم را خودش با کامپویتر یاد گرفت و انجام داد.
شطرنج
شطرنج سومین تجربه‌اش است که هیچ‌وقت تمام نشد. در یک قالب استعاری از شطرنج بازی که باخودش بازی می‌کرد، درباره ستیز و مواجهه انسان با خودش بود. سه چهارم از پروسه ساخت و فیلم‌برداری کار طی شده بود که متوجه شد خروجی به دست آمده چیزی نیست که می‌خواهد به همین خاطر فیلم را نیمه تمام رها کرد.
آغاز یک پایان
چهارمین تجربه‌اش را در 17 سالگی با همراهی محمدمهدی خانلر، به نام آغاز یک پایان ساخته است. درباره نوجوانی‌ست که دوست صمیمی‌اش را در یک بازی می‌کشد.
به گفته او در فیلم بازیگر نقش اول طبق فیلم‌نامه باید در یکی از سکانس‌ها موهای سرش را کامل می‌تراشید اما کسی که حاضر به انجام چنین کاری باشد را پیدا نکرداند به همین خاطر خود او نقش را بازی کرده.
هشل هفت
پنجمین تجربه‌اش در ۱۸ سالگی که هشل هفت نام داشت، روایتی از عشق دیوانه وار یک نوجوان به محصولات خودروسازی شورلت است که در یک مکانیکی کار می‌کند و یک روز شورلتی برای تعمیر وارد محل کارش می‌شود.
هشل هفت در برهه مهم و سرنوشت سازی از زندگیش که برای کنکور درس می خواند قرار گرفت و پیش تولید تا رسیدن به خروجی نهایی حدوداً ۲ سال طول کشید
آدمیزاد
آدمیزاد ششمین فیلمی‌ست که در ۱۸ سالگی ساخته و درباره خطرناک ترین موجود زنده برای کره زمین یعنی انسان است.
فراموش شدگان
هفتمین تجربه‌اش فیلم کوتاهی در ۳ اپیزود به اسم فراموش شدگان است که تهیه‌کنندگی، نویسندگی و کارگردانی آن را به صورت مشترک با محمد قیاسی، در ۱۹ سالگی انجام داده.
فیلم نگاهی به زندگی کودکان بی سرپرست، کودکان کار و زنان بدسرپرست جامعه دارد و تلاشی برای به تصویر کشیدن زندگی‌آن‌هاست.
فراموش شدگان سفارش هیچ جا نبوده و برای آدم‌های بی دفاعی‌ست که می‌توانند بدرخشند اگر گرد و غبار فقر از آن‌ها پاک شود.
آژی دهاک
هشتمین تجربه او کاری به اسم آژی دهاک بود که در ۱۹ سالگی ساخته. فیلم، ترکیبی از استاپ موشن، انیمیشن و بخشی از یک اجرای صحنه ای تئاتر است و داستان زباله‌هایی‌ست که آدم‌ها از خودشان به جای می‌گذارند و مجموع همه آن‌ها به هم دیگر می‌پیوندند و یک هیولا را به وجود می‌آورند که می‌خواهد کره زمین را نابود کند
گل به خودی
یک پروژه نیز در مرحله پیش تولید دارد به‌نام گل به خودی که درباره قانون سوم نیوتن است. فیلمسازی تا به امروز برایش به‌خاطر نداشتن سرمایه و بودجه لازم، ریاضت بوده و در فیلم‌هایی که ساخته به نوعی همه فن حریف شده است. مثلا سه پایه دوربین اش در اولین فیلمی که ساخته با یک گل‌دان استوانه‌ای چوبی درست شده، خانواده‌اش در همه حال او را حمایت کرده اند و جزء منتقدین اصلی کارهایش هستند، از طرفی برادرش، در بیشتر پروژه هایش کار های تدوین، صداگذاری و تصحیح رنگ را انجام می دهد. فیلمسازی از دغدغه های اصلی زندگیش است. به گفته وی صحبت کردن درباره آن برایش آسان نیست مانند این است که از او بخواهند عشق را توصیف کند و فقط می‌تواند بگوید که جزء بزرگ‌ترین دست‌آوردهای بشر است.