نويسنده: زهرا عزتي
فیلم «مرد آرام» به کارگردانی بهنوش صادقی، با موضوعاتی چون زن، کودک همسری در افغانستان، اجبار زنان به ازدواج و خشونت علیه آن‌ها، به بررسی چالش‌های اجتماعی و فرهنگی در این کشور می‌پردازد. این فیلم تلاش دارد تا واقعیت‌های تلخی را که زنان و کودکان در جامعه افغانستان با آن مواجه هستند، به تصویر بکشد و به نوعی صدای این قشر از جامعه باشد.
بازیگری «مهدی هاشمی» در نقش اصلی فیلم قابل تحسین است. او با توانایی‌های خود، شخصیت مردی را به تصویر می‌کشد که در دنیای پر از تضاد و چالش‌های اجتماعی زندگی می‌کند. با این حال، یکی از نقاط ضعف بازی او، عدم توانایی در ادا کردن لهجه افغانستانی بود که می‌توانست به ایجاد باورپذیری بیشتر شخصیت کمک کند. این نکته به‌ویژه در فیلمی که به فرهنگ و زبان افغانستان پرداخته، حائز اهمیت است.
کارگردان داستان فیلم را به گونه‌ای روایت کرده است که نه تنها شخصیت‌ها، بلکه مخاطبان نیز از بسیاری از جزئیات و پیش‌زمینه‌های داستان بی‌خبر می‌مانند. این نوع روایت، حس کنجکاوی و همراهی با دوربین را ایجاد می‌کند، اما در عین حال می‌تواند باعث سردرگمی تماشاگران شود. در بسیاری از صحنه‌ها، مخاطب باید خود به تحلیل و تفسیر وقایع بپردازد که این می‌تواند هم مثبت و هم منفی تلقی شود.
سکانس‌های اضافی و پیش‌بینی‌پذیر، یکی از نقاط ضعف فیلم، وجود یک سکانس اضافی که نه تنها به داستان اصلی کمک نکرد، بلکه احساس می‌شد که تنها به طولانی شدن زمان فیلم افزوده است و حذف این سکانس می‌توانست ریتم فیلم را بهبود بخشد و تمرکز بیشتری بر روی پیام اصلی داستان ایجاد کند.
در دیالوگ‌های فیلم، گاهی شعارهایی مشاهده می‌شود که ممکن است به جای ایجاد تأثیر عمیق، احساس شعارزدگی را به تماشاگر منتقل کند. با این حال، یکی از نکات مثبت فیلم این است که توانسته مخاطب را وادار به تفکر کند و او را به جستجوی پیام‌های عمیق‌تر فیلم ترغیب کند. این امر نشان‌دهنده توانایی کارگردان در ایجاد فضایی است که تماشاگران را به چالش می‌کشد و آن‌ها را به تفکر درباره مسائل اجتماعی و فرهنگی وادار می‌کند.
همچنین، پایان فیلم به شدت قابل پیش‌بینی بود. این پیش‌بینی‌پذیری می‌تواند به عنوان یک نقص در داستان‌گویی محسوب شود، زیرا تماشاگران انتظار یک نقطه عطف یا غافلگیری در انتهای داستان را دارند.
در نهایت، «مرد آرام» فیلمی است که با موضوعات مهم و چالش‌برانگیز اجتماعی، سعی در بازتاب واقعیت‌های تلخ زندگی زنان و کودکان در افغانستان دارد. با وجود برخی نقاط ضعف در بازیگری، روایت و دیالوگ‌ها، این فیلم توانسته است توجه مخاطبان را جلب کرده و آن‌ها را به تفکر درباره موضوعاتی چون کودک همسری و خشونت علیه زنان وادار کند. بهنوش صادقی به عنوان کارگردان، با این اثر نشان داده است که می‌تواند در عرصه سینما به مسائل اجتماعی بپردازد و صدای قشر آسیب‌پذیر جامعه باشد.